25 نوامبر (چهارم آذرماه) مصادف با “روز جهانی خشونت علیه زنان” است. اینکه چرا چنین روزی را با این عنوان برگزیده اند، به جریان قتل خواهران “میرابال” برمی گردد. “پاتریا، مینروا و ماریا ترزا” سه خواهر، از اهالی جمهوری دومینیکن بودند که در تاریخ 25 نوامبر 1960 و در جریان فعالیت های مبارزه طلبانه در مخالفت با دیکتاتور معروف”تروخیو”به طرز وحشیانه ای به قتل رسیدند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ این روز را به عنوان “روز جهانی مبارزه خشونت علیه زنان” تصویب کرد. روزی که با هدف آگاهی رسانی درمورد حقایقی مانند تجاوز، خشونت های خانگی، نابرابری جنسیتی و سایر اشکال خشونت علیه زنان، در مناطق مختلف جهان و با فرهنگ های متفاوت شناخته می شود. علاوه بر این، از دیگر اهداف این روز، انتشار و بررسی آمار و ابعاد واقعی معضلی ست، که متاسفانه در بیشتر مواقع پنهان می ماند.
خشونت علیه زنان و دختران یکی از گسترده ترین، سرسخت ترین و مخرب ترین نمونه های نقض حقوق بشر در جهان امروز است. موضوعی که به دلیل نبود قوانین مشخص در نحوه برخورد و مجازات و همچنین احساس شرم، حیا و ترس از بدنامی، اخبار آن معمولا به صورت رسمی منتشر نمی شود.
به طور کلی، مصداق های خشونت علیه زنان و دختران را می توان به ترتیب زیر دسته بندی کرد:
- خشونت از سوی همسر (ضرب و شتم، سوء استفاده روانی، بهره کشی جنسی، زن کشی و…)
- آزار و اذیت جنسی (تجاوز، کودک آزاری، ازدواج اجباری، آزار و اذیت خیابانی و سایبری، شوخی های جنسی و…)
- قاچاق انسان (برده داری، سوء استفاده جنسی، قاچاق اعضا و مواد و…)
- ختنه زنان
- کودک همسری
برای شناخت بهتر رفتارهای خشونت آمیز علیه زنان، مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1993 تعریفی ارائه داده است که برساس آن، هرگونه رفتار خشونت آمیز بر پایه ی جنسیت که منجر به رنجش و آسیب فیزیکی، جنسی یا روانی زنان شود، خشونت علیه زنان تلقی شده و این نوع رفتارها شامل تهدید، اعمال اجبار، یا سلب مستبدانه آزادی (به صورت جمعی و یا شخصی) می‌شود.
بر هیچ کس پوشیده نیست که خشونت علیه زنان، چه آثار سوئی بر سلامت روانی، جنسی و حتی باروری آنها دارد. علاوه بر زندگی شخصی زنان، این نوع خشونت ها، مانع بزرگی در دستیابی به برابری جنسیتی، صلح و پیشرفت هرجامعه محسوب می شود.
آمار تکان دهنده از خشونت علیه زنان
- از هر 3 زن، یکی از آنها در طول زندگی خود، حداقل یک بار خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه می کند.
- تنها 52 درصد از زنان متاهل، به طور مستقل و آزادانه، درخصوص روابط جنسی، روش های جلوگیری از بارداری و مراقبت های بهداشتی و سلامت خودشان تصمیم می گیرند.
- 35 درصد از زنان، توسط شریک زندگی (فعلی یا سابق) خود مورد خشونت قرار می گیرند. برخی از تحقیقات انجام شده، این آمار را نزدیک به 70 درصد تخمین می زند.
- در حال حاضر، حدود 750 میلیون نفر از زنان، قبل از رسیدن به سن 18 سالگی ازدواج کرده اند.
- 200 میلیون نفر از دختران و زنان، در کودکی ختنه شده اند.
- در سال 2017 از هر 2 زن به قتل رسیده، یکی از آنها توسط همسر یا اعضای خانواده اش کشته شده است. این درحالی ست که این آمار در مردان، یک نفر از هر 20 نفر را نشان می دهد.
- زنان و دختران، 71 درصد از قربانیان قاچاق انسان را تشکیل می دهند و از هر 4 کودک قربانی ، 3 نفرشان دختربچه هستند.
جهان را نارنجی کنید: برابری جنسیتی راه مقابله با تجاوز
شعار امسال روز جهانی منع خشونت علیه زنان “جهان را نارنجی کنید: برابری جنسیتی راه مقابله با تجاوز” است. مانند سال های گذشته، امسال هم کمپین 16 روزه ای از 25 نوامبر تا 10 دسامبر (مصادف با روز حقوق بشر) توسط سازمان UNiTE راه اندازی شده است.
برابری جنسیتی یعنی به رسمیت شمردن و رعایت حقوق زنان برای داشتن آینده ای مساوی با مردان.
جهانی را تصور کنید که تمام مردم از حقوق و فرصت های یکسانی برخوردارند. زنان و دختران از قدم زدن در شب ترسی ندارند و مردان و پسران احساسات خود را به رسمیت می شناسند. در این جهان، برابری جنسیتی یک قانون است و مردان و زنان برای شغل های برابر دستمزد یکسانی می گیرند و در کارهای خانه به هم کمک می کنند.
به برابری در سمت های سیاسی، مدیریتی و حضور در اتاق های مذاکره، فکر کنید. جایی که زنان در تصمیم گیری های مهم سیاسی، اجتماعی، محیط زیستی و … حق اظهار نظر دارند.
بیایید با هم جهان را این گونه بسازیم.
ما می توانیم باورهای غلط و مخربی که منجر به نابرابری جنسیتی و خشونت علیه زنان می شود را از بین ببریم. می توانیم هر باور غلطی را که روزی یاد گرفته ایم، فراموش کنیم و با آموخته های جدید، جهان را برای تک تک انسان های این کره خاکی، بهتر و امن تر کنیم.
مردان زیادی هستند که به این مسائل اهمیت می دهند، اما تنها اهمیت دادن به این معضل، برای رسیدن به جایگاهی برابر کافی نیست. ما به مردانی جسور، شجاع، صبور و پایبند به اصول اخلاقی نیاز داریم، تا در کنار زنان، جامعه ای عاری از خشونت را برای نسل بعد رقم بزنند…
اکنون وقت آن رسیده است که همه ی ما، زنان، مردان، دختران، پسران و سازمان های اجتماعی و فرهنگی، به ترویج خشونت علیه زنان و دختران سرزمین مان، پایان دهیم.
